Aangeboren slechthorendheid

Aangeboren slechthorendheid is een stoornis waarbij het gehoor licht tot zeer ernstig verstoord kan zijn. Als slechthorendheid aangeboren is, heeft dit invloed op de ontwikkeling van de taal en de spraak. Een kind leert door veel na te doen en te herhalen dat klanken betekenis hebben. Het leert zijn eigen klanken bij te sturen zodat die gaan lijken op de taal die het hoort. Zo leren we spreken!

Een slechthorende baby zal niet of nauwelijks reageren op klanken uit zijn omgeving. Hij leert de betekenis van geluiden en spraak onvoldoende herkennen. Een achterstand in het begrijpen van taal en het leren spreken is het gevolg. Deze achterstand kan ook op volwassen leeftijd nog bestaan.

Het is belangrijk om zo vroeg mogelijk te ontdekken dat een kind slechthorend is. De huisarts zal het kind naar de KNO-arts verwijzen, eventueel volgt onderzoek in een Audiologisch Centrum. Soms is het noodzakelijk operatief het gehoor geheel of gedeeltelijk te herstellen.

Hoe helpt de logopedist?

In de logopedische behandeling wordt aandacht besteed aan het verminderen van de eventuele taalachterstand, het aanleren van een goede uitspraak, het geven van specifieke hoortraining en het leren spraakafzien (liplezen).

De logopedist begeleidt de ouders, leert zonodig omgaan met een hoortoestel en adviseert bij andere technische hulpmiddelen voor slechthorenden. Meestal wordt met logopedische behandeling de achterstand ingelopen. Bij ernstige slechthorendheid kan verwijzing naar een school voor slechthorende kinderen noodzakelijk zijn.

Bij volwassenen met een aangeboren slechthorendheid zal de behandeling zich vooral richten op (hernieuwde) aandacht voor de uitspraak en spraakafzien.

Deze therapie wordt op de volgende locaties aangeboden: MaasbreeHelden en Beringe.